Fietslessen voor vrouwen
”Mijn bijdrage aan het vergroten van de zelfstandigheid van vrouwen”
Marianne Luken is een van de vrijwilligers die in een initiatief van ElkWelzijn vrouwen van met name buitenlandse afkomst helpt te leren fietsen. Ze vindt het een ideale manier om vrijwilligerswerk te doen zonder dat er te veel verplichtingen in de tijd aan vast zitten. “Ik kan zelf bepalen wanneer en hoeveel tijd ik eraan besteed.”
tekst: Frans de Bruijn, foto’s: Milou Oomens
Passend werk
Marianne Luken woont nu circa 7 jaar in Culemborg. Toen ze met pensioen ging is zij buiten Culemborg allerlei projecten gaan oppakken. Maar meer en meer ontstond de behoefte om ook binnen de gemeente actief te worden. Ze ging op zoek naar passend vrijwilligerswerk. “Ik heb twee kinderen in het buitenland, in Frankrijk, wonen en ik wil vrij zijn om te bepalen wanneer en hoelang ik daar naartoe ga. Verder heb ik een passie voor wandelen. En dan niet (alleen) wandelingen langs de uiterwaarden van de Lek maar zeker ook trektochten van dagen of weken. De situatie met mijn kinderen en mijn passie voor wandelen maakt dat ik niet ‘verplicht’ wil zijn wekelijks iets te doen.”
Via een advertentie in de krant ontdekte zij het vrijwilligersplatform ‘Culemborg voor Elkaar’. “Ik ben hier uitgebreid gaan neuzen. Een heel prettig systeem met een groot en divers aanbod en ook passend bij mijn wensen. Toen ik las over het fietsproject was ik direct enthousiast en meldde ik me aan.”
” zelfstandigheid vrouwen vergroten”
Fietslessen
Het project omvat 10 lessen waarbij de deelnemers (overwegend vrouwen) leren fietsen alsook theorie krijgen. Marianne: “de vrouwen doen ongelooflijk hun best goed Nederlands te spreken. Het is leuk om te zien hoe, als ze er in het Nederlands niet helemaal uitkomen ze elkaar helpen. Theorie is heel belangrijk omdat wij in Nederland ontzettend veel verkeersregels en borden hebben.
We oefenen buiten eerst lopend met de fiets aan de hand. Daarna op de fiets met het zadel heel laag zodat ze met de voeten plat op de grond kunnen en dan ‘loop-fietsen’. Later leren ze evenwicht te bewaren door vaart te maken en steeds langer de voeten van de grond te tillen en uiteindelijk leren ze echt fietsen. Nu oefenen ze nog op een binnenplein maar gaan in latere lessen de straat op.”
Zelfstandigheid en onafhankelijkheid
Dat Marianne dit leuk vrijwilligerswerk vindt is duidelijk. “Ik kan 10 lessen makkelijk inplannen; daarna is het over en ben ik vrij door te gaan of niet. En ik ben buiten; dat is ook wel prettig. Maar het belangrijkste is dat ik zo bijdraag aan de zelfstandigheid en onafhankelijkheid van de vrouwen. Als ze kunnen fietsen komen ze makkelijker naar buiten en onder de mensen. Kunnen ze makkelijker boodschappen doen of de kinderen naar school brengen en daar andere mensen ontmoeten. Of er met de fiets op uit, bij mensen op bezoek.”
2e kans voor dieren
Chauffeur op de dierenambulance Ik geef dieren een 2e kans (... en ik ben monteur) In het dagelijks leven is Hans de Koning monteur: 40 uur per week bouwt hij vrachtwagens om van diesel naar elektrisch. Op zijn vrije dag zet hij zich als vrijwilliger in voor Dierenambulance Vianen en omstreken. Het is een flink contrast, werken met staal versus zorgen voor dieren. "Ik zie mijn collega's, veelal stoere mannen, dit niet doen", lacht hij. "Maar toch zijn er ook overeenkomsten, ook in mijn werk zet ik mij in voor de natuur door minder diesel te hoeven gebruiken." Tekst en foto's: Milou Oomens Een paar jaar terug zag Hans een folder bij de dierenarts dat de dierenambulance op zoek was naar vrijwilligers. "Ik stopte 'm in het paspoort van m'n hond en ging naar huis. Een paar maanden later, tijdens het opruimen, kwam ik de folder weer tegen. Toen ik belde, waren de vacatures helaas vervuld. Maar de gedachte iets voor dieren te kunnen betekenen liet me niet meer los." Een tweede kans Hans heeft een hond uit Frankrijk, gered door dog rescue. "In veel andere landen is het gebruikelijk om honden die na een half jaar nog in het asiel zitten een spuitje te geven. Mijn vrouw zag dit beestje op internet en dacht, is dit niet wat voor ons? En zo kwam van het een het ander. Al snel bleek dat hij niet goed met onze kat samen kon en heel angstig was. Het heeft een paar jaar liefde en aandacht gekost, maar nu is het een enorme lieverd. Het is fijn om zo'n hond een tweede kans te kunnen geven, je krijgt er veel moois voor terug." elke dag heeft 24 uur, er is altijd wel een gaatje te vinden voor vrijwilligerswerk Chauffeur op de dierenambulance Toen Hans 1,5 jaar geleden een reclame op internet tegenkwam van Dierenambulance Vianen en omstreken nam hij weer contact op. "Een dag later ging ik op gesprek, en weer een dag later was ik er vrijwilliger. En dat doe ik nog steeds met veel plezier." Hans rijdt elke zaterdag als chauffeur samen met een bijrijder op één van de vier ambulances. De centralisten nemen de meldingen aan en laten Hans weten waar hij heen moet. "Ik rij, de bijrijder zorgt voor de navigatie en adminstratie. De meeste ritjes zijn om (bijna) overleden dieren op te halen. Ik vind de lente dan ook het mooiste seizoen. De jonkies waaien uit hun nest of worden door de ouders verlaten. Het is toch wel het leukste als je zo'n jong vogeltje kan redden en die na onze zorg in leven blijft", vertelt Hans. 24/7 bereikbaar Op het terrein aan de Parallelweg Oost in Culemborg zijn naast tijdelijke verblijven voor de gewonde dieren ook een operatiekamer, mortuarium en een afscheidskamer. De Dierenambulance is 24/7 bereikbaar en biedt altijd hulp als een dier in nood is. "Maar een dode duif in de tuin, die kan wel wachten tot de volgende ochtend, daar hoeven mensen de vrijwilligers niet voor uit bed te bellen", aldus Hans. Gezellig en afwisselend Bij de dierenambulance Vianen en omstreken werken zo'n 70 vrijwilligers. "Het is een gezellige club mensen", vindt Hans. "We hebben allemaal een groot hart voor dieren, dat verbindt ons. Het vrijwilligerswerk is bovendien heel afwisselend, je weet nooit wat de dag gaat brengen." Zijn dienst duurt officieel 5 uur, maar loopt regelmatig uit. "Er is altijd wel iets te doen, zelfs op een dag dat er weinig meldingen zijn. Dan rijden we bijvoorbeeld de gewonde dieren die langer nodig hebben om er bovenop te komen naar verschillende opvanglocaties in Nederland." ik kan ook gaan sporten, maar dat is alleen voor mezelf, nu doe ik ook iets voor een ander Altijd tijd voor vrijwilligerswerk Hans is ook bhv-er bij de kerk, actief in de burgerhulpverlening en al elf jaar vrijwilliger in een verzorgingshuis. "Elke dag heeft 24 uur, er is altijd wel een gaatje te vinden voor vrijwilligerswerk. Weet je, ik kan ook gaan sporten of zoiets, maar dat doe ik alleen voor mezelf. Nu doe ik ook iets voor een ander. Dat geeft veel meer voldoening." Lijkt vrijwilligerswerk met dieren je ook wel wat? Dierenambulance Vianen en omstreken is altijd op zoek naar vrijwilligers, met name centralisten, chauffeurs en bijrijders. Bekijk alle hulpvragen of plaats jouw aanbod. Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal